Prof. Verhaeghe heeft het ook over het onderwijs in zijn
tekst. Hij vindt dat het onderwijs teveel gericht is op de vaardigheden die de
kinderen later nodig hebben in hun beroepsleven.
“De aanvankelijke
doelstellingen zijn nobel: laat ons uitgaan van vaardigheden die belangrijk
zijn in het beroepsleven, zodat jonge mensen straks alle kansen krijgen om hun
eigen weg te banen, los van alle religieuze en ideologische poespas…
…Kennis is het menselijke
kapitaal; competenties vormen een kapitaal dat beheerd en ontwikkeld moet
worden; leren is een langetermijninvestering…
… jongeren moeten
zichzelf beschouwen als een bedrijf, waarbij kennis en vaardigheden in eerste
en laatste instantie een economisch belang hebben waarmee zij hun marktwaarde
kunnen verhogen…”
Dit citeert Prof. Verhaeghe uit het pedagogisch vacuüm.
Ik vind het erg dat sommige mensen zo over het onderwijs
denken. Ik vind dat je op school moet leren wat je graag doet, dat je jezelf
leert kennen, en dat je jezelf kan ontplooien tot een goed mens. Als je alle
mensen wilt opleiden om het te kunnen maken in het beroepsleven, zullen heel
wat mensen afhaken. Dit heeft dan met het volgende citaat van Prof. Verhaeghe
te maken.
“De onvermijdelijke
keerzijde hiervan is een groeiende groep die zich mislukt voelt, meestal reeds
vanaf de leeftijd van 10 jaar. Loser! Is het voornaamste scheldwoord vandaag op
de speelkoer van de lagere school. Sommige van die losers komen in opstand,
maar het merendeel wordt sociaal angstig, autistiform, depressief, en nagenoeg
altijd hyperconsumerend.”
Sommige mensen zijn daar niet geïnteresseerd of zijn niet
slim genoeg om het zo ver te schoppen. Maar dat wil niet zeggen dat de
maatschappij deze mensen geen kansen moet geven.
“…En vorige week (21
jan 2012) konden we in de krant lezen dat zelfdoding Vlaanderen 600 miljoen
euro per jaar kost, en dat dit een ernstige bedreiging voor de economie wordt.
Hoe ziek moet een maatschappij zijn om zelfdoding uit te drukken als
economische kost? Welke graad van blindheid is er nodig om niet te beseffen dat
de zaken omgekeerd liggen: dat men de onleefbaarheid van een louter economisch
gestuurde maatschappij kan afmeten aan het aantal drop outs, met zelfdoding als
meest definitieve vorm daarvan?”
Ik had hier zelf nooit eerder over nagedacht, maar na het
lezen van de tekst van Prof. Verhaeghe, ben ik er mee akkoord. Ik denk nu ook
dat vele zelfdodingen te maken hebben met het feit dat ze niet gewaardeerd
werden door de maatschappij, of zelfs afgeschreven werden door de maatschappij
omdat ze niet de goede opleiding hadden volgen de maatschappij. Ik denk ook dat
veel zelfdodingen te maken hebben met het feit dat veel mensen kiezen voor een
richting die hen niet interesseert of die ze niet graag doen, maar waar je wel
veel mee bent in het beroepsleven. Mensen kunnen zich opgedrongen voelen om
zo’n richting te volgen, terwijl het hen niet interesseert. Deze mensen zullen
het ook niet kunnen volhouden om heel hun leven die job uit te oefenen, en ik
denk dat sommige mensen dan voor zelfmoord zullen kiezen.
Naast de tekst van Prof. Verhaeghe, heb ik ook nog het
artikel “Moeten te populaire studies duurder worden?” gelezen. Deze tekst
verduidelijkt ook mijn standpunt over het kiezen van de juiste studiekeuze.
Dit artikel gaat over de vraag of populaire studierichtingen
in het hoger onderwijs een hoger inschrijvingsgeld moeten krijgen. Ze willen
dan het inschrijvingsgeld voor de studierichtingen die belangrijk zijn voor de
arbeidsmarkt verlagen of zelfs afschaffen.
Twee personen geven hun visie, de ene is er mee akkoord, de
andere niet.
Ik ben hier ook niet mee akkoord. Als je voor bepaalde
studierichtingen het inschrijvingsgeld te hoog maakt, zullen er bijna geen
studenten deze richting volgen. Deze beroepen zullen dan een tekort aan aanbod
krijgen. Maar als je het inschrijvingsgeld voor bepaalde studierichtingen
verlaagt, zullen veel mensen zich inschrijven en zal er een tegroot aanbod zijn
van dit beroep.
Ook zullen mensen die het zich niet kunnen permitteren om de
richting te volgen die ze willen doen, voor een andere richting kiezen die ze
minder graag doen, of zullen ze onmiddellijk aan het werk gaan. Ik vind dat
niet goed, mensen moeten kunnen kiezen wat ze doen, ze moeten kiezen voor wat
ze graag doen en niet voor wat het minste geld kost. Mensen die een verkeerde
keuze maken zullen geen plezier kunnen vinden aan hun richting en later ook
niet in hun job.
Mijn mening sluit aan bij wat er in het artikel gezegd
wordt.
“…Een jongere heeft de
grootste kans op succes als hij kiest op basis van zijn persoonlijke interesse
en motivatie.”
Bronnen: Lezing Paul Verhaeghe
Geen opmerkingen:
Een reactie posten